Παρακάτω μπορείτε να βρείτε σύντομες απαντήσεις σε πολλές από τις απορίες που έχουμε ως γονείς σχετικά με την υγεία των δοντιών των παιδιών μας. Πολλές από αυτές βέβαια, αναλύονται διεξοδικότερα σε εξειδικευμένα άρθρα του site.
Ποια είναι η κατάλληλη οδοντόκρεμα για το παιδί μου και πόσο φθόριο πρέπει να περιέχει;
Η τοπική δράση του φθορίου με τη συστηματική χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας μειώνει τον τερηδονικό δείκτη σε ποσοστό άνω του 20-40%. Είναι σημαντικό λοιπόν η οδοντόκρεμα που χρησιμοποιείται για το βούρτσισμα των δοντιών, τόσο από παιδιά όσο και από ενήλικες, να περιέχει φθόριο. Φθοριούχος οδοντόκρεμα πρέπει να χρησιμοποιείται με το που εμφανίζεται το πρώτο δόντι και μέχρι την ηλικία των 2 ετών και να περιέχει αρχικά μειωμένη ποσότητα φθορίου, δηλαδή μέχρι 500 ppm F (οι τιμές αυτές αναγράφονται στην πίσω πλευρά του σωληναρίου της οδοντόκρεμας). Τα παιδιά 2 μέχρι 6 ετών μπορούν να χρησιμοποιούν οδοντόκρεμα με τουλάχιστον 1000 ppm F, ενώ μετά την ηλικία αυτή μπορούν να χρησιμοποιούν οδοντόκρεμα ενηλίκων που συνήθως περιέχει έως και 1450-1500 ppm F.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Πώς θα επιλέξω τη σωστή πιπίλα για το μωρό μου;
- Το μέγεθος της πιπίλας πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να μη χωράει ολόκληρη στο στόμα του παιδιού.
- Η θηλή πρέπει να είναι μαλακή με όσο το δυνατό λεπτότερο και ευλύγιστο αυχένα. Το σχήμα της πρέπει να είναι ανατομικά συμμετρικό, για να είναι πάντα σωστά τοποθετημένη στο στόμα του μωρού. Θα πρέπει να έχει πεπλατυσμένο σχήμα και μικρό ύψος ώστε να επηρεάζει όσο το δυνατόν λιγότερο την ανάπτυξη των γνάθων.
- Η προστατευτική ασπίδα πρέπει να έχει κατάλληλη καμπυλότητα για να εφαρμόζει ικανοποιητικά στην περιοχή των χειλιών και να έχει πολλές και μεγάλες τρύπες αερισμού, ώστε να μην ερεθίζεται το δέρμα γύρω από τα χείλη από το σάλιο.
- Η πιπίλα πρέπει να είναι κατασκευασμένη με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι εντελώς αδύνατη η αποσυναρμολόγησή της από ένα παιδί.
- Η στήριξη της πιπίλας με κορδέλα γύρω από το λαιμό του μωρού απαγορεύεται αυστηρά, διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πνιγμού.
- Η πιπίλα δεν πρέπει ποτέ να επικαλύπτεται με μέλι, ζάχαρη ή οποιοδήποτε άλλο γλυκαντικό γιατί μπορεί να προκληθεί τερηδόνα στα δόντια του παιδιού.
- Η πιπίλα δεν πρέπει να καθαρίζεται μέσα στο στόμα της μητέρας με το σάλιο της.
- Η χρήση πιπίλας είναι ένας συνηθισμένος τρόπος κάλυψης της ανάγκης του θηλασμού, πού μπορεί να λειτουργήσει και προληπτικά κατά της συνήθειας θηλασμού του δακτύλου.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Βλάπτει ο παρατεταμένος θηλασμός δακτύλου ή της πιπίλας;
Πολλά μωρά και μικρά παιδιά θηλάζουν ένα ή περισσότερα δάκτυλα πριν ακόμη γεννηθούν. Η συνήθεια αυτή τους παρέχει ασφάλεια, τα ηρεμεί και πολλές φορές τα βοηθάει να αποκοιμηθούν. Ωστόσο, μπορεί να επηρεαστεί η θέση των δοντιών ή/και η ανάπτυξη των γνάθων όταν η συνήθεια γίνεται με μεγάλη ένταση και για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα.
Ο έντονος, συχνός (κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου) και παρατεταμένος χρονικά θηλασμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα:
Υπάρχουν ορισμένοι απλοί τρόποι με τους οποίους οι γονείς και οι ενήλικες του περιβάλλοντος του παιδιού μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να διακόψει τη συνήθεια:
Η χρήση της πιπίλας είναι προτιμότερη από τον θηλασμό του δακτύλου, διότι η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα.
Αρκετές φορές η προσπάθεια αποφυγής της χρήσης της πιπίλας οδηγεί στο θηλασμό του δακτύλου το οποίο σαν υποκατάστατο της συνήθειας μπορεί να έχει σοβαρότερες συνέπειες για την ανάπτυξη των γνάθων. Η επιλογή της κατάλληλης πιπίλας μπορεί να μειώσει τυχόν προβλήματα στα δόντια και στις γνάθους του παιδιού.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Ο έντονος, συχνός (κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου) και παρατεταμένος χρονικά θηλασμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα:
- στα δόντια του παιδιού: αυξημένη οριζόντια πρόταξη, "πεταχτά δόντια"
- στα οστά των γνάθων: προεξέχουσα ή/και στενή άνω γνάθος
- στη θέση της γλώσσας: η τοποθέτηση της γλώσσας ανάμεσα - στα δόντια της άνω και κάτω γνάθου έχει σαν αποτέλεσμα όταν το παιδί κλείνει το στόμα του να υπάρχει "κενό" μεταξύ των δοντιών (χασμοδοντία).
Υπάρχουν ορισμένοι απλοί τρόποι με τους οποίους οι γονείς και οι ενήλικες του περιβάλλοντος του παιδιού μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να διακόψει τη συνήθεια:
- Συζητώντας με το παιδί με υπομονή και κατανόηση, χωρίς να χρησιμοποιούν υποτιμητικά λόγια και χωρίς να το φοβίζουν για πιθανές συνέπειες.
- Αναπληρώνοντας το αίσθημα ασφάλειας που προσφέρει ο θηλασμός με περισσότερη φροντίδα, χρόνο και προσοχή από μέρους τους προς το παιδί.
- Χρησιμοποιώντας ένα ημερολόγιο καταγραφής των προσπαθειών του παιδιού. Στο τέλος του μήνα το παιδί ανταμείβεται για την προσπάθεια με κάτι που επιθυμεί έντονα, πχ ένα παιχνίδι.
Η χρήση της πιπίλας είναι προτιμότερη από τον θηλασμό του δακτύλου, διότι η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα.
Αρκετές φορές η προσπάθεια αποφυγής της χρήσης της πιπίλας οδηγεί στο θηλασμό του δακτύλου το οποίο σαν υποκατάστατο της συνήθειας μπορεί να έχει σοβαρότερες συνέπειες για την ανάπτυξη των γνάθων. Η επιλογή της κατάλληλης πιπίλας μπορεί να μειώσει τυχόν προβλήματα στα δόντια και στις γνάθους του παιδιού.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Τι είναι οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών;
Οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών είναι άχρωμες ή έγχρωμες πλαστικές ουσίες οι οποίες τοποθετούνται στις μασητικές επιφάνειες οπισθίων δοντιών. Σκοπός τους είναι να προστατεύουν τις στενές οπές και σχισμές των δοντιών από τις οποίες, επειδή δεν μπορούν να καθαριστούν με το βούρτσισμα, συνήθως ξεκινά η τερηδόνα.
Ποια δόντια θα πρέπει να προστατευθούν;
Συνήθως τα δόντια που προστατεύουμε με αυτόν τον τρόπο είναι οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (εξαρίτες) οι οποίοι είναι τα πιο σημαντικά δόντια στο στόμα. Εμφανίζουν όμως και τη μεγαλύτερη πιθανότητα να χαλάσουν με ποσοστό έως και 95% αν δεν προστατευθούν. Γι' αυτό πρέπει να προστατεύονται πάντα. Επίσης μπορούν να τοποθετηθούν σε δεύτερους μόνιμους γομφίους, καθώς και σε κάθε δόντι που έχει οπές και σχισμές και επομένως αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει τερηδόνα.
Πότε πρέπει να τοποθετούνται οι προληπτικές καλύψεις;
Έχει βρεθεί ότι οι περισσότερες τερηδόνες παρουσιάζονται συνήθως τα πρώτα χρόνια μετά την εμφάνιση των δοντιών στο στόμα. Γι' αυτό οι προληπτικές καλύψεις πρέπει να τοποθετούνται μετά την ανατολή των πρώτων και δεύτερων μονίμων γομφίων, δηλαδή στην ηλικία των 6-7 και 12-13 ετών.
Πώς προστατεύουν από την τερηδόνα;
Οι καλύψεις αυτές "γεμίζουν" τις οπές και σχισμές της μασητικής επιφάνειας των δοντιών. Έτσι τα μικρόβια και οι τροφές δεν μπορούν πλέον να παγιδευτούν εκεί και να δημιουργήσουν τερηδόνα. Η προστασία που προσφέρουν εφόσον παραμείνουν στη θέση τους είναι 100%.
Πώς γίνεται η τοποθέτησή τους
Η τοποθέτησή τους είναι πολύ εύκολη και απαιτεί μόνο μία επίσκεψη. Ο οδοντίατρος προετοιμάζει την επιφάνεια που θα δεχτεί την προληπτική επικάλυψη. Στη συνέχεια τοποθετεί το υλικό χωρίς τροχισμό του δοντιού και χωρίς να χρειάζεται αναισθησία
Πόσο διαρκούν;
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι προληπτικές αυτές καλύψεις διαρκούν πολλά χρόνια (1-5 χρόνια) και προστατεύουν τα δόντια αποτελεσματικά για όσο διάστημα τις διατηρούμε και παραμένουν στη θέση τους.
Ποιο είναι το κόστος των προληπτικών καλύψεων;
Το κόστος των προληπτικών καλύψεων είναι μικρό, περίπου το μισό από μία κανονική έμφραξη. Εδώ ακόμα θα πρέπει να συνυπολογισθεί το γεγονός ότι η κάλυψη αυτή εξασφαλίζει ένα υγιές δόντι για πάρα πολλά χρόνια χωρίς να απαιτεί οδοντιατρική θεραπεία.
Πρέπει να παρακολουθούνται αυτές οι επικαλύψεις;
Επειδή καμιά φορά οι προληπτικές αυτές καλύψεις μπορεί να αποκολληθούν από το δόντι, θα πρέπει να ελέγχονται από τον οδοντίατρο κάθε 6-8 μήνες και να επανατοποθετούνται εάν χρειάζεται.
Οι προληπτικές καλύψεις θα πρέπει να είναι μέρος ενός ολοκληρωμένου προληπτικού προγράμματος και να συνδυάζονται με τακτικές εφαρμογές φθορίου, ώστε να επιτυγχάνεται ακόμη μεγαλύτερη προστασία από τη τερηδόνα.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Ποια δόντια θα πρέπει να προστατευθούν;
Συνήθως τα δόντια που προστατεύουμε με αυτόν τον τρόπο είναι οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (εξαρίτες) οι οποίοι είναι τα πιο σημαντικά δόντια στο στόμα. Εμφανίζουν όμως και τη μεγαλύτερη πιθανότητα να χαλάσουν με ποσοστό έως και 95% αν δεν προστατευθούν. Γι' αυτό πρέπει να προστατεύονται πάντα. Επίσης μπορούν να τοποθετηθούν σε δεύτερους μόνιμους γομφίους, καθώς και σε κάθε δόντι που έχει οπές και σχισμές και επομένως αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει τερηδόνα.
Πότε πρέπει να τοποθετούνται οι προληπτικές καλύψεις;
Έχει βρεθεί ότι οι περισσότερες τερηδόνες παρουσιάζονται συνήθως τα πρώτα χρόνια μετά την εμφάνιση των δοντιών στο στόμα. Γι' αυτό οι προληπτικές καλύψεις πρέπει να τοποθετούνται μετά την ανατολή των πρώτων και δεύτερων μονίμων γομφίων, δηλαδή στην ηλικία των 6-7 και 12-13 ετών.
Πώς προστατεύουν από την τερηδόνα;
Οι καλύψεις αυτές "γεμίζουν" τις οπές και σχισμές της μασητικής επιφάνειας των δοντιών. Έτσι τα μικρόβια και οι τροφές δεν μπορούν πλέον να παγιδευτούν εκεί και να δημιουργήσουν τερηδόνα. Η προστασία που προσφέρουν εφόσον παραμείνουν στη θέση τους είναι 100%.
Πώς γίνεται η τοποθέτησή τους
Η τοποθέτησή τους είναι πολύ εύκολη και απαιτεί μόνο μία επίσκεψη. Ο οδοντίατρος προετοιμάζει την επιφάνεια που θα δεχτεί την προληπτική επικάλυψη. Στη συνέχεια τοποθετεί το υλικό χωρίς τροχισμό του δοντιού και χωρίς να χρειάζεται αναισθησία
Πόσο διαρκούν;
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι προληπτικές αυτές καλύψεις διαρκούν πολλά χρόνια (1-5 χρόνια) και προστατεύουν τα δόντια αποτελεσματικά για όσο διάστημα τις διατηρούμε και παραμένουν στη θέση τους.
Ποιο είναι το κόστος των προληπτικών καλύψεων;
Το κόστος των προληπτικών καλύψεων είναι μικρό, περίπου το μισό από μία κανονική έμφραξη. Εδώ ακόμα θα πρέπει να συνυπολογισθεί το γεγονός ότι η κάλυψη αυτή εξασφαλίζει ένα υγιές δόντι για πάρα πολλά χρόνια χωρίς να απαιτεί οδοντιατρική θεραπεία.
Πρέπει να παρακολουθούνται αυτές οι επικαλύψεις;
Επειδή καμιά φορά οι προληπτικές αυτές καλύψεις μπορεί να αποκολληθούν από το δόντι, θα πρέπει να ελέγχονται από τον οδοντίατρο κάθε 6-8 μήνες και να επανατοποθετούνται εάν χρειάζεται.
Οι προληπτικές καλύψεις θα πρέπει να είναι μέρος ενός ολοκληρωμένου προληπτικού προγράμματος και να συνδυάζονται με τακτικές εφαρμογές φθορίου, ώστε να επιτυγχάνεται ακόμη μεγαλύτερη προστασία από τη τερηδόνα.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Πώς μπορεί να προληφθεί η τερηδόνα βρεφικής & νηπιακής ηλικίας;
Θηλάστε το μωρό σας τουλάχιστον μέχρι τον 4ο ή 6ο μήνα. Είναι σημαντικό να τηρείτε τα ωράρια θηλασμού και να αποφεύγετε τον ανεξέλεγκτο θηλασμό μετά από την ανατολή του πρώτου νεογιλου γιατί αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τον τερηδονισμό των δοντιών του παιδιού.
Χρησιμοποιείτε το μπιμπερό μόνο για γάλα ή νερό και μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ποτέ όταν το παιδί κοιμάται.
Καθαρίζετε πάντα τα δόντια του μωρού σας πριν κοιμηθεί. Μέχρι να μπορέσει το μωρό να πιει από ποτήρι ταΐστε τους χυμούς ή αλλά υγρά με το κουταλάκι.
Μη δίνετε ποτέ στο μωρό σας πιπίλα βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στα δοντάκια του.
Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα δόντια στο στόμα του παιδιού ξεκινήστε τη διαδικασία καθαρισμού τους μετά από κάθε γεύμα. Χρησιμοποιήστε αρχικά μία βρεγμένη γάζα και αργότερα μια μικρή και μαλακή οδοντόβουρτσα με ελάχιστη ποσότητα οδοντόπαστας. Μετά την ηλικία των 2 ετών χρησιμοποιείστε ποσότητα οδοντόπαστας όση ένα μπιζέλι.
Κατά τη διάρκεια του ταΐσματος κρατήστε στα χέρια σας το μωρό σας και το μπιμπερό. Έτσι το παιδί μαθαίνει ότι οι γονείς είναι αυτοί που ελέγχουν το μπουκάλι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται η ώρα που το παιδί τρώει με την ώρα που κοιμάται, μια και πρόκειται για δύο ξεχωριστές δραστηριότητες.
Επισκεφθείτε τον παιδοδοντίατρο πριν συμπληρώσει το παιδί σας τους 12 μήνες και, βέβαια, ποτέ αργότερα από την ηλικία των 3 ετών.
Αν εντούτοις, εμφανιστεί τερηδόνα βρεφικής και πρώτης παιδικής ηλικίας ο παιδοδοντίατρος έχει την εκπαίδευση, τις γνώσεις και την ικανότητα να αποκαταστήσει τα δόντια με πολύ καλά αποτελέσματα.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Χρησιμοποιείτε το μπιμπερό μόνο για γάλα ή νερό και μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ποτέ όταν το παιδί κοιμάται.
Καθαρίζετε πάντα τα δόντια του μωρού σας πριν κοιμηθεί. Μέχρι να μπορέσει το μωρό να πιει από ποτήρι ταΐστε τους χυμούς ή αλλά υγρά με το κουταλάκι.
Μη δίνετε ποτέ στο μωρό σας πιπίλα βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στα δοντάκια του.
Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα δόντια στο στόμα του παιδιού ξεκινήστε τη διαδικασία καθαρισμού τους μετά από κάθε γεύμα. Χρησιμοποιήστε αρχικά μία βρεγμένη γάζα και αργότερα μια μικρή και μαλακή οδοντόβουρτσα με ελάχιστη ποσότητα οδοντόπαστας. Μετά την ηλικία των 2 ετών χρησιμοποιείστε ποσότητα οδοντόπαστας όση ένα μπιζέλι.
Κατά τη διάρκεια του ταΐσματος κρατήστε στα χέρια σας το μωρό σας και το μπιμπερό. Έτσι το παιδί μαθαίνει ότι οι γονείς είναι αυτοί που ελέγχουν το μπουκάλι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται η ώρα που το παιδί τρώει με την ώρα που κοιμάται, μια και πρόκειται για δύο ξεχωριστές δραστηριότητες.
Επισκεφθείτε τον παιδοδοντίατρο πριν συμπληρώσει το παιδί σας τους 12 μήνες και, βέβαια, ποτέ αργότερα από την ηλικία των 3 ετών.
Αν εντούτοις, εμφανιστεί τερηδόνα βρεφικής και πρώτης παιδικής ηλικίας ο παιδοδοντίατρος έχει την εκπαίδευση, τις γνώσεις και την ικανότητα να αποκαταστήσει τα δόντια με πολύ καλά αποτελέσματα.
Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία
Τι είναι η τερηδόνα βρεφικής & νηπιακής ηλικίας;
Η τερηδόνα βρεφικής & νηπιακής ηλικίας είναι μια βαριά και ταχέως εξελισσόμενη μορφή τερηδόνας που προσβάλλει βρέφη και νήπια και σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την ανεξέλεγκτη χρήση του θηλάστρου (μπιμπερό) και τον παρατεταμένο, ηλικιακά, συχνό μητρικό θηλασμό.
Υπάρχουν προβλήματα κατά την ανατολή των δοντιών;
Κατά την ανατολή των δοντιών μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα όπως αυξημένη έκκριση σάλιου, εκνευρισμός, ανορεξία, πρησμένα ούλα ακόμα και πυρετός.
Ο καθαρισμός του στόματος, οι ειδικοί πλαστικοί δακτύλιοι του εμπορίου, ένα παγωμένο ύφασμα ή ένα παγάκι τυλιγμένο σε γάζα, μπορούν να αποσυμφορίσουν τα ούλα και να ανακουφίσουν το παιδί
Ο καθαρισμός του στόματος, οι ειδικοί πλαστικοί δακτύλιοι του εμπορίου, ένα παγωμένο ύφασμα ή ένα παγάκι τυλιγμένο σε γάζα, μπορούν να αποσυμφορίσουν τα ούλα και να ανακουφίσουν το παιδί
Πότε πρέπει να αρχίζει το βούρτσισμα των δοντιών;
Ο καθαρισμός των δοντιών πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά την ανατολή τους. Αρχικά γίνεται με υγρή γάζα και αργότερα, όταν ανατείλουν αρκετά δόντια, με παιδική οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα.
Ο οδοντίατρος θα ενημερώσει τους γονείς για το σωστό καθαρισμό των δοντιών με φθοριούχο οδοντόκρεμα. Σκοπός του καθαρισμού είναι η απομάκρυνση των μικροβίων και των τροφών ώστε να μην υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία τερηδόνας.
Ο οδοντίατρος θα ενημερώσει τους γονείς για το σωστό καθαρισμό των δοντιών με φθοριούχο οδοντόκρεμα. Σκοπός του καθαρισμού είναι η απομάκρυνση των μικροβίων και των τροφών ώστε να μην υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία τερηδόνας.
Γιατί είναι σημαντικά τα νεογιλά δόντια;
Τα νεογιλά δόντια (παιδικά) εξασφαλίζουν τη μάσηση και την ομιλία, συμβάλουν στη σωστή ανάπτυξη των γνάθων και του προσώπου και καθοδηγούν την ανατολή των μόνιμων δοντιών.
Προβλήματα στα νεογιλά δόντια όπως τερηδόνα, τραυματισμός και αποστήματα, επηρεάζουν άμεσα την υγεία των μόνιμων δοντιών αλλά και γενικότερα την υγεία του παιδιού.
Παιδιά με τερηδονισμένα δόντια και αποστήματα παρουσιάζουν συνήθως μικρότερο βάρος από το φυσιολογικό, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τη γενικότερη ανάπτυξή τους.
Προβλήματα στα νεογιλά δόντια όπως τερηδόνα, τραυματισμός και αποστήματα, επηρεάζουν άμεσα την υγεία των μόνιμων δοντιών αλλά και γενικότερα την υγεία του παιδιού.
Παιδιά με τερηδονισμένα δόντια και αποστήματα παρουσιάζουν συνήθως μικρότερο βάρος από το φυσιολογικό, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τη γενικότερη ανάπτυξή τους.
Πότε πρέπει να γίνεται η πρώτη εξέταση του παιδιού από τον παιδοδοντίατρο;
Η πρώτη εξέταση του παιδιού από τον παιδοδοντίατρο πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την ανατολή των πρώτων νεογιλών τομέων, δηλαδή σε ηλικία περίπου 6 μηνών.
Στόχος είναι η έγκαιρη διάγνωση πιθανών ανατομικών ανωμαλιών και ταυτόχρονα η ενημέρωση των γονέων σχετικά μετη σωστή στοματική υγιεινή και τη διατροφή του βρέφους, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα όπως η τερηδόνα βρεφικής και νηπαικής ηλικίας.
Στόχος είναι η έγκαιρη διάγνωση πιθανών ανατομικών ανωμαλιών και ταυτόχρονα η ενημέρωση των γονέων σχετικά μετη σωστή στοματική υγιεινή και τη διατροφή του βρέφους, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα όπως η τερηδόνα βρεφικής και νηπαικής ηλικίας.